|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Adres: |
|
Smetanovo náměstí 3104/8A, Ostrava |
|
Wirtualne zwiedzanie |
Współrzędne GPS: |
|
49°49'57.930"N, 18°17'26.386"E |
|
|
Centrala telefoniczna: |
|
596 276 111 |
|
|
|
|
|
|
|
Teatr Antonína Dvořáka
W 1902 roku gmina miejska Ostrava powołała fundusz na rzecz budowy teatru miejskiego, a już dwa lata później budowę rozpoczęto. Wiedeński architekt Alexander Graf zaprojektował budynek w stylu neobarokowym. Znaczny udział w budowie miały pobliskie Witkowickie huty, które wykonały i dostarczyły wszelkie konstrukcje stalowe w tym kratownicowe konstrukcje dachowe. Ewenementem, w porównaniu z dotychczas powstałymi budynkami teatrów w Czechach, było wykorzystanie, obok konstrukcji stalowych, żelbetowych podciągów i belek.
Artystyczne wykonanie wnętrz – widowni, foyer i hallu – jest dziełem wiedeńskich rzeźbiarzy z firmy Johann Bock & syn. Rzeźby na fasadzie wykonane zostały przez Eduarda Smetanę z Ostrawy. Fasadę wieńczy grupa rzeźb artysty Leopolda Kossiga z Wiednia. Autorem fresków na suficie w sali teatralnej jest kolejny twórca z Wiednia – Eduard Veith. W głównym foyer umieszczone zostały dwie duże płakorzeźby „Dramat” i „Muzyka”, które są prezentem od rzeźbiarki Heleny Scholz-Železnej. Kurtyna powstała w atelier malarzy Koutský & Rottonar w Wiedniu. Przedstawiała alegorię pracy, handlu i sztuki. Efektem pracy architekta i wszystkich wspomnianych artystów jest jeden z najpiękniejszych teatrów w Czechach..
Teatr miejski (Stadtheater) został uroczyście otwarty 28 września 1907 roku i do 1919 roku odbywały się w nim przedstawienia jedynie w języku niemieckim. Po 1919 roku stał się sceną Narodowego Teatru Morawsko-Śląskiego. Jednak w czasie II wojny światowej czescy artyści zostali zmuszeni do opuszczenia budynku, aby ustąpić miejsca teatrowi niemieckiemu. Po zakończeniu wojny reprezentacyjna scena Narodowego Teatru Morawsko-Śląskiego (Państwowego Teatru w Ostrawie) występowała pod nazwami: Teatr Krajowy , Teatr Wielki i Teatr Zdeňka Nejedlego.
Teatr Miejski (przebudowywany w latach 1954 – 1956, 1969 – 1971 i 1999 – 2000) przemianowany został na Teatr Antonína Dvořáka w 1990 roku. Jest on główną sceną zespołu operowego, baletowego i dramatycznego. Sala teatralna po ostatnim remoncie mieści 517 widzów i jest przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.